Belevenissen op de borg: Thomas
Kleny Bimolt maakt van alles mee als suppoost in de borg Verhildersum. Zij deelt haar belevenissen met graag met u. Eerder was Kleny Bimolt vaste columnist van Nieuwsblad van het Noorden. Vanaf heden verzamelen we de columns die zij schrijft namens Verhildersum.
THOMAS
Een kleine krummel, ik schat hem een jaar of drie, komt met zijn vader de Borg binnen. Trots toont hij zijn kaartje. "Gekregen bij die mevrouw in dat mooie huis met die vlag."
Hij is erg geinteresseerd en kletst honderduit. Thomas is de naam.
In de grote zaal staat hij vol aanbidding te kijken naar de houten speelgoedpostkoets. Pappa krijgt les!
"Kijk pappa, daar horen paarden voor en ze reden over de prairie.Er zaten vrouwen in met hele rare kleren aan. En er bovenop zat een combooi (cowboy) met een pistool."
In de slaapkamer ontdekt hij de po onder het bed.
"Pappa, waarom staat die grote soepkom onder dat bed op de grond?"
"Dat is een wc'tje, Thomas.""Maar hoe moet je dan doortrekken?"
Voor de kleine jongensgeest een onbegrijpelijk fenomeen.
Thomas geniet met volle teugen.
De bedstee in de keuken is voor hem het einde. "Zo'n slaapkast met die mooie gordijntjes wil ik ook pappa. Dan doe ik die dicht en dan zie je mij lekker niet."
"En pappa, die vleermuizen in de kelder, die kun je nu niet zien, hoor. Die slapen. En als wij slapen gaan zij buiten spelen!"
Tot slot moet Thomas van zijn vader even uitleggen wat een museum is.
Op strenge lerarentoon vertelt hij: "Een museum is een heel groot gebouw met allemaal mooie, oude, dingen waar ik niet aan mag komen."
Met dat gegeven nemen ze afscheid. Buiten op de brug hoor ik hem met zijn heldere kinderstem aan zijn vader uitleggen dat je midden op de brug moet blijven lopen. Anders val je in het water! 