Belevenissen op de Borg| Hutspot

HUTSPOT

The day after....

Alsof er geen Historisch Oogstfestival heeft plaatsgehad met duizenden bezoekers en heel veel reuring.

Voor ons vrijwilligers duurt het een dag langer. Alles weer terugbrengen in Verhildersums eigen slogan : "Oase van rust". 

Met een collega ga ik het Arbeidershuisje schoonmaken en weer een beetje inrichten in de oude staat. Het zag er zaterdag en zondag in en rond ons Hoeske zwart van de mensen!

Ons Arbeidershuisje, een lief, klein optrekje op het landgoed, halverwege de Borg en de Boerderij aan het water. Ingericht in Ot en Sien-stijl met kamer, slaapkamer en keuken. Het toont de armoede van begin 1900 in vergelijking met de rijkdom van de Borg.

Tijdens de Oogstdagen kon men er soep en ander lekkers kopen. Soep, door dames in originele jurken uit die tijd, in het keukentje ouderwets bereid op petroleumstellen met veel verse, originele groenten.

Als we maandagmorgen met een paar emmertjes sop naar het huisje lopen is de stilte voelbaar. Alles is opgeruimd. Alsof er in het weekend geen duizenden mensen hebben rondgelopen, genietend van onder meer de muziek, de kermis, het eten, het prachtige weer en nog heel veel meer leuks.

Collega neemt de woon- en slaapkamer onder handen, ik duik de keuken in. Alles moet er tiptop uitzien als dinsdag de bezoekers weer komen.

Het eerste waar mijn oog op valt is een blauwe houten mangelbak, vol met verse groenten en een emmer met aardappels. Achtergelaten op de bank in de keuken.

De preien, winterwortels, uien, aardappels en pastinaken kunnen niet blijven liggen. Er is een hittegolf op komst!

Ik breng het hele zwikkie naar de boerderij waar twee andere collega's juist de boel weer in orde brengen. 

Ook daar ligt de balie vol met overgebleven spullen. Broodjes, krentenbollen, koeken, appeltjes enz. De eerste twee kunnen de vriezer in, de rest besluiten we te verdelen.

Ik ga voor de winterwortels, uien, aardappels en appeltjes.

Na een paar uur zwoegen ziet het huisje er weer stralend uit. 

Maar bij een laatste controle mis ik  toch iets in de keuken. 

De kat! Die zit altijd lekker bij het ouderwetse fornuis de boel in de gaten te houden. Ik had hem uit voorzorg met andere kwetsbare dingen vrijdags al in de werkkast in de woonkamer gelegd.

Met een voldaan gevoel fiets ik met een zak vol lekkers terug naar huis. 

Ik ga direct aan de gang met de wortels, uien en aardappels, want ze zien niet meer zo fris door de warmte.

Zodoende smul ik dinsdags bij zo'n 30 graden van mijn stamppot hutspot. Appelmoes na. Een grote, heerlijke vleug Verhildersumse Oogstdagen op mijn bord.

't Kon minder!!!!