Belevenissen in de borg: Ongelukkig vleermuisje
Kleny Bimolt maakt van alles mee als suppoost in de borg Verhildersum. Zij deelt haar belevenissen met graag met u. Eerder was Kleny Bimolt vaste columnist van nieuwsblad van het Noorden. Vanaf heden verzamelen we de columns die zij schrijft namens Verhildersum.
Ongelukkig vleermuisje
Een rood doosje op de onderste tree van de stenen stoep voor de Borg. Het blijkt een zilvervisjesval te zijn. Er steekt een beest uit. Muis? Vogel? Voor mij is ie dood en ik wil het weggooien.
Dan beweegt er eventjes een klein pootje. Het blijkt een vleermuisje te zijn. Een oor, een pootje en een deel van de buik zitten vast in de lijmlaag aan de binnenkant van de zilvervisjesval. Het diertje ademt nog licht. Wat nu? Heb ik weer!
We besluiten het aan overbuurman Ton van de Made van DoeZoo te vragen. Hij adviseert het hele gevalletje in een theedoek te wikkelen – "wel een luchtgaatje maken!" – en de Vleermuizenopvang in Aduard te bellen.
Zij komen een paar uur later langs met twee grote emmers vol doeken en met luchtgaten. De vrouw, Joyce, geeft het diertje direct iets te drinken en spreekt hem/haar bemoedigend toe. Alsof ze tegen een kindje praat. Erg lief!
Bezoekers komen er nieuwsgierig bij staan. Een nieuwe attractie in de Borg! Eindelijk zien ze zo'n dier uit onze afgesloten vleermuizenkelder.
Het doodsbange, uitgeputte beestje drinkt meteen een heel buisje, met water verdunde, koffiemelk leeg. Wie weet hoelang het al in dat lijm heeft vastgezeten...
Joyce: "We gaan goed voor hem/haar zorgen. Zal een hele toer worden om dit diertje los te krijgen, maar het gaat ons vast lukken. Hij is nog maar een paar maanden oud."
Het blijft echter een raadsel hoe het diertje in de val buiten op de stoep is terechtgekomen. De zilvervisjesvallen worden alleen maar gebruikt in de boekenkasten van de grote zaal. Daar komt nog bij dat het niet een van 'onze' vleermuizen kan zijn. Die zijn kleiner.
Mij geeft het echter een voldaan gevoel een klein leventje gered te hebben.
Kleny